Door Arie Dekker
Het is nog vroeg (en donker) als Merlen en ik vertrekken. De rit naar Grambusch begint in winterse regen maar als we eenmaal voorbij Utrecht zijn, wordt het droog en komt zowaar de zon er af en toe bij.
Kwart voor elf komen we aan op de Rheinweg 70 bij de uit de 19de eeuw stammende boerderij waarin het bedrijf van Michael Kemper is gevestigd.
We worden opgewacht door blije gezichten van Michael en een aantal vroege bezoekers.
Al snel loopt het vol en rond elf uur zitten we aan de Kaffee und Kuchen.
Naast de 22 leden van het genootschap had Michael ook nog 5 lui zelf uitgenodigd zodat we in totaal met 27 gasten de showroom en werkplaats bezetten.
Er waren lange tafels met banken opgesteld en het ging allemaal heel gemoedelijk.
Aan de ene kant in de showroom stonden een aantal authentieke oude Pedersen fietsen en aan de andere kant de moderne, door Michael gemaakte Pedersens in vele
uitvoeringen: naast verschillend afgemonteerde fietsen met een traditioneel hoog stuur waren er fietsen met een “cow horn” of meer conventioneel onderstuur, met beukenhouten “stangen”, met gevlochten zadel, een damesframe, één Pedersen met 20”wieltjes en een uitvoering met grote mand voorop.
De nieuwe elektrische Pedersen van Tanja –zilvergrijs damesframe met middenmotor- trok natuurlijk ook veel bekijks.
Michael vertelde ons veel wetenswaardigheden over de oude Pedersens die in gerestaureerde staat stonden te pronken. Bijvoorbeeld dat het model met “cow horn” onderstuur tot 1904 werden gemaakt in de kleine fabriek die Mikael Pedersen tot dan bestierde in de voormalige “pin mill” in Dursley.
Vanaf 2005 werden zijn fietsen gemaakt in de fabrieken van R.A. Lister.
Verbazend was het om te horen dat de buisjes in de oude fietsen ½ inch in diameter waren met een wanddikte van slechts 0,4 mm.
Inmiddels waren we royaal in de middag beland en diende het goede weer te worden benut voor proefritjes op de collectie Kemper Pedersens. Het was koud maar er werd door vrijwel iedereen druk gebruik gemaakt van de mogelijkheid om al die modellen eens te berijden.
En wat een verschil is er tussen de verschillende modellen. Van heel rechtop tot een racer waar je behoorlijk voorover op zit. Van heel strak rijdende typen tot uitvoeringen die duidelijk een wat vastere hand vroegen bij het besturen.
Als we allemaal weer verkleumd binnenkomen na de ritjes door de winterkou is er weer koffie en gaan we door naar de voormalige koeienstal die nu in gebruik is als werkplaats waar frames in elkaar worden gezet.
Aan de ene kant worden de verschillende transportfietsen en speciale producten gemaakt. Die worden bijna allemaal gelast. Aan de andere kant van de werkplaats gebeurt het.
Daar worden met hardsoldeer de Pedersen frames gecreëerd. Dunne buisjes van 12 mm die vooraf niet alleen op lengte zijn gemaakt maar ook exact passend zijn gefreesd voor hun plek in het frame worden in een mal precies op hun plaats gefixeerd.
Daarna wordt een borax vloeimiddel aangebracht en wordt met een hete vlam bij ongeveer 1000 graden Celsius de soldeerstift tegen de hete buisjes gehouden zodat het soldeer kan zorgen voor een oersterke verbinding.
Voor de demonstratie legt Michael de laatste hand aan een klein kinderframe voor 20”wielen.
Ondertussen krijgen we het verhaal te horen over het ontstaan van het bedrijf “Kemper Fahrrad Technik” dat in 1988 begon met het bouwen van Pedersen fietsen en van daaruit is uitgegroeid tot een bedrijf dat naast Pedersen- en transportfietsen ook veel doet aan ontwikkeling van nieuwe modellen voor de gevestigde fietsenfabrikanten.
Het zien ontstaan van een Pedersen frame doet veel vragen opborrelen waarop we allemaal antwoord krijgen van Michael.
En dan is het tijd voor een verfrissing, er is een prachtig donker bier dat ietwat rokerig smaakt, heerlijk.
Jammer genoeg moest ik terug rijden dus moest ik het bij één glas houden want het is echt heel smakelijk bier.
Ondertussen is er wat ruimte geschapen in de showroom en is er een fotograaf aangekomen. Die maakt van ieder van ons een foto bij de prachtig door Michael gerestaureerde authentieke Pedersen fiets.
Helaas lukt het niet om-zoals de bedoeling was- de foto’s nog dezelfde middag mee te geven maar die prachtige herinnering aan een fantastische dag wordt nagestuurd.
Terwijl de foto’s worden gemaakt dringen heerlijke etensgeuren de showroom binnen. Buiten wordt in een enorme gietijzeren koekenpan een warme maaltijd bereid terwijl binnen de bijbehorende salades en broodjes worden klaargezet.
Voor de vegetariërs in het gezelschap heeft Miriam, de dochter van Michael een heerlijk alternatief bereid. Het is ongelooflijk lekker allemaal en alles wordt afgesloten met koffie en chocolade bonbons.
En dan is het al over zessen als de eersten uit het gezelschap de reis naar huis aanvangen. Het is een ongelooflijk mooie dag geweest waarbij die mooie uitvinding van Mikael Pedersen ons de hele dag tot elkaar heeft gebracht om dat mooie ontwerp en de oneindige variaties te bespreken en bewonderen.
