Pedersen Tour 2020

Op 6 september hield het Pedersen Genootschap traditiegetrouw de jaarlijkse fietstour, ditmaal vanuit Bakkum. De bestemming was “Holland op z’n smalst”. Tot de aanleg van het Noordzeekanaal in 1870 was de smalle, ca. 10 Km brede, landengte van Beverwijk naar Wijk aan Zee de enige landverbinding tussen Noord-Holland boven het IJ en de rest van Nederland.

We vertrokken met 25 Pedersen berijders op een scala aan verschillende Pedersen fietsen vanuit Johanna’s Hof, eerst door de binnenduinrand van het Noord-Hollands Duinreservaat richting Heemskerk. Daar fietsten we door een klein bloementeeltgebied en vervolgens door een stukje oud Beverwijk richting IJmuiden. Langs het indrukwekkende industriecomplex van Tata Steel gingen we op weg naar de sluizen in het Noordzeekanaal. Eerst langs de enorme spuisluis (met gemaal) die er voor zorgt dat we in het Noordwesten van het land droge voeten houden en direct daarna door naar onze uiteindelijke bestemming SHIP. Dit Sluizen Haven Informatie Punt is een tijdelijk klein bezoekerscentrum, ingericht ter gelegenheid van de aanleg van een nieuwe sluis in het Noordzeekanaal. Met een lengte van 500 meter, een breedte van 70 meter en een diepte van 18 meter wordt dit de grootste zeesluis ter wereld. Omdat onze groep i.v.m. de coronamaatregelen te groot was om in één keer te worden toegelaten in SHIP bekeken we in twee groepen beurtelings de tentoonstelling met uitleg en de bouwput vanaf een speciaal aangelegd uitzichtpunt.

We hadden gelukkig beter weer dan verwacht en konden in de buitenlucht onze picknick nuttigen. De terugweg ging over het oude stukje “Holland op z’n smalst” van Beverwijk naar Wijk aan Zee. Daarna fietsten we door de grotendeels open, buitenste duinen op weg naar het alleen per fiets te bereiken strand van Heemskerk. Gelukkig was het strandpaviljoen nog open, dat zou de week daarna de winterstop in gaan. We nuttigden hier nog iets op het terras en proostten daarbij op Jochen Pottkamp die er helaas niet bij kon zijn maar wel een extra donatie deed “omdat Pedersen berijders extra energie kunnen gebruiken”. En daarmee komen we op de samenstelling van de groep; naast de 13 Nederlandse Pedersen berijders waren er 2 Belgen en 10 Duitsers. Een Internationale Pedersen Tour dus.

Na het plezierige oponthoud op strand Heemskerk, waar velen het niet konden laten om even met de voeten in de zee te gaan, gingen we door het open duin verder. Daar namen we even een kort kijkje vanaf een uitzichtpunt op wat Arie Dekker zijn “achtertuin” noemde: 5000 Ha duinreservaat. En verder ging het langs “De Kwal”. Dat is het inlaatpunt van voorgezuiverd IJsselmeerwater dat via een 52 kilometer lange pijpleiding wordt aangevoerd en met 800 liter per seconde in de duinen wordt geïnfiltreerd. Daar draagt het bij aan de strategische voorraad drinkwater waaruit een groot deel van Noord-Holland van drinkwater wordt voorzien.

Bij Castricum verlieten we het duinreservaat en fietsten door de Zanderij. Een zandafgraving waarvan het zand rond 1865 werd gebruikt voor het dijklichaam waarop de spoorlijn Amsterdam – Alkmaar werd aangelegd. Dat is ook de reden dat die spoorlijn niet in een rechte lijn beide steden verbindt maar als het ware met een grote knik langs Castricum komt. Het afgegraven gebied is jarenlang agrarisch gebruikt en staat nu op het punt om te worden omgezet in “nieuwe natuur”.

De ca. 45 kilometer lange tour ging tenslotte over het terrein van het voormalig psychiatrisch ziekenhuis Duin&Bosch waar nu een nieuwe woonwijk is gerealiseerd waarvan de architectuur meestal naadloos aansluit bij de gebouwen van het ziekenhuis uit het begin van de vorige eeuw.

 We sloten deze prachtige dag zonder pech of ongevallen af met een maaltijd bij Johanna’s Hof.